مصاحبه من به صورت اسکایپی بود که این نکته مثبتی بود. از سوابق کلی م پرسیده شد(من ۴ سال تجربه کاری دارم، وموضوع این موقعیت شغلی نسبتا حدید هست برام). یک فرم مفصل که حتی کروکی منزل رو داشت و سوالاتی مثل “نقاط قوت و ضعف تون رو چی می دونید” هم پر کرده بودم. ضمن مصاحبه بهم شرکت معرفی شد و در مورد دپارتمان گفته شد و فعالیت های دپارتمان. یه خوبی این پیشنهاد این بود که آموزش هم داشتن و برای یه فرد تازه فارغ التحصیل شده هم موقعیت رشد خوبی بود. البته که تعهد ماندگاری سه ساله دارن. هیچ جیزی در مورد دانش فعلیم و توانایی هام پرسیده نشد.
مزایا و شرایط استخدام البته نکته یک بسیار منفی داشت که توضیحمیدم. من در صحبت با منابع انسانی و مسئول مربوطه متوجه شدم که روند به این صورته: پس از اون مصاحبه نیم ساعته غیر حضوری و در صورتی که با حقوق پیشنهادی اکی بودم باید به اونجا اکی میدادم، بعد از اون کارگزینی باید تایید نهایی رو انجام میداد، بعد از اون یک آموزش یک تا چهار هفته ای که بنا به تشخیص دپارتمان مدتش تعیین میشد و ب بسم الله بدون هیچگونه قراردادی کارمند موظفه سی میلیون تومن سفته بده، و بعد وارد فاز سه ماه آزمایشی میشد با حقوق حدودا ۲۶۰۰ میلیون تومان، بعد از سه ماه اونم با تایید و بررسی فراوان به حداکثر ۳۱۰۰ میلیون تومان میرسید. و اگر کسی به این نتیجه میرسید که نمیخواد در اون سازمان بمونه، پولی تحت عنوان هزینه آموزش ازش گرفته میشد.
و این بدون توجه به سوابق و هزینه هایی که من برای آموزش های مربوطه قبل از استخدام کرده بودم، سوابقم و رضایت کارفرماهای دیگه برای من هم صادق بود.
برای اینکه شفاف تر باشه، شما با یک جلسه غیر حضوری، بدون دیدن سازمان،بدون داشتن شناخت از درستی آدم های اون شرکت و اینکه اصلا می ارزه آدم سه سال باهاشون کار کنه و همونی که میگن هستن یا نه، بایستی بهشون تعهد مالی بدون قراردادی میدادین و تا ۳ سال دامنگیرتون میکرد.
خلاصه که نتیجه کلی که بنده از از توضیحات منابع انسانی شون و مصاحبه گرفتم، این بود که آزمایشی بودن رو اصلا فرآیندی دو طرفه نمیبینن و هیچ حقی قائل نیستن که شاید کارمند هم نیاز داشته باشه از نزدیک اون موقعیت کاری رو بسنجه، یه هفته کار رو ببینه و مطمئن بشه با اونجا خوشحاله و میتونه هم خودش رشد کنه و هم برای سازمان ارزش افزوده ای ایجاد کنه، اون هم وقتی قراره زیر بار تعهد سه ساله بره.
گوگل هم که باشه و همه بشناسنش و بخوان برن درش کار کنن، خود اون شرکت هم مصاحبه های چند مرحله ای میزاره که هر دو طرف بتونن همدیگه رو بسنجن.
به نظر من چنین تجربه ای دقیقا اثبات این موضوع هست که مصاحبه ها برای کارجو هم میتونن فرصت عالی ای باشن که کارفرمای احتمالی آینده شو بشناسه و این کار با دقت کردن به همین سیاست ها و رفتارهای ظاهرا ساده به دست میاد.
میشد با طراحی فرآیند مصاحبه مناسب تری که دو طرف رو در نظر بگیره، سنجید و مطمئن شد که کاندیدای مورد نظر شایسته انرژی ای که براش گذاشته میشه هست یا خیر.
اما این سازمان انتخاب کردن با تهدید به گرفتن خسارت و پول آموزش به کاندیدا ها انگیزه بدن برای موندن و اصلا در نظر نگیرن که کارجو هم نیاز به بررسی کارفرما داره.
حقوق پیشنهادی من: توافقی(اما حقوق آخرم ۳.۵ میلیون بود پارسال)
حقوق پیشنهادی آنها: ۲۶۰۰ میلیون تومان آزمایشی، افزایش مشروط به حداکثر ۳۱۰۰
پذیرفته شدم و خودم رد کردم (کل فرآیند: یک هفته)